(Nawiązując do poprzedniego artykułu ) Na dzisiejszym rynku występują cztery rodzaje zdecentralizowanych protokołów stablecoin: nadmiernie zabezpieczone, częściowo zabezpieczone, ekosystemowe oraz pochodne.

2. Częściowo zabezpieczone stablecoiny

Częściowo zabezpieczone stablecoiny są zazwyczaj emitowane przy użyciu głównych stablecoinów i ich tokenów zarządzających w określonym stosunku. Ponieważ tokeny zarządzające początkujących projektów mają niewielkie zabezpieczenie wartości, większość takich stablecoinów ostatecznie pada ofiarą spirali śmierci i tylko nieliczne są w stanie przetrwać.

W kontekście protokołów częściowo zabezpieczonych należy zwrócić uwagę na unikalną koncepcję PCV (Protocol Control Value). PCV można postrzegać jako skarbiec protokołu, który stanowi aktywa będące w całości własnością protokołu i nie mogą być wykupione przez użytkowników. Wartość PCV rośnie poprzez operacje przynoszące odsetki i opłaty protokołu. Stablecoin uznaje się za nadmiernie zabezpieczony, gdy PCV przekracza jego kapitalizację rynkową. Wielkość PCV określa skalę podaży stablecoinów i poziom ryzyka.

Obecnie stosunkowo dojrzałe protokoły częściowo zabezpieczone obejmują Fei Protocol (FEI) i Frax (FRAX), które łącznie stanowią około 91% (Frax: 60%; FEI: 31%) udziału w rynku.

Źródło: Coingecko, CoinEx Institute

Aby ocenić ich stabilność, stablecoiny te zostały również poddane testom warunków skrajnych. Odkryliśmy, że FEI i FRAX były równie stabilne jak większość nadmiernie zabezpieczonych stablecoinów, które są uważane za bardziej stabilne, zarówno w okresie stresu, jak i w normalnym okresie. Pod względem stabilności nawet przewyższyły większość nadmiernie zabezpieczonych stablecoinów. Tak dobry wynik jest w dużej mierze rezultatem udanego PCV. Współczynnik zabezpieczenia (PCV/kapitalizacja rynkowa) FEI osiągnął 132%, podczas gdy FRAX ustabilizował się na poziomie 85% dzięki swoim mechanizmom.

Stabilność AMPL jest raczej słaba ze względu na jego unikalny mechanizm Rebase, który prowadzi do drastycznych wahań cen.

Źródło: Coingecko, CoinEx Institute

Pod względem stopnia wykorzystania aktywów, FRAX charakteryzuje się mieszaną emisją tokenów zarządzających (FXS+USDC), co oznacza możliwość emisji większej ilości stablecoinów. W związku z tym emisję FRAX można uznać za zabezpieczoną w 100%, a ryzyko likwidacji nie istnieje, ponieważ tokeny zarządzające są bezpośrednio emitowane i zabezpieczane. W przypadku FEI, który może być bezpośrednio emitowany przy użyciu ETH i DAI, ryzyko likwidacji wynosi zero, a stablecoin jest również zabezpieczony w 100%. Stablecoiny w tej kategorii są podobne pod względem zdolności zarobkowej, która jest wspierana przez przychody protokołu i odsetki generowane przez zarządzanie aktywami PCV.

Źródło: CoinEx Institute

3. Protokoły stablecoin typu ekosystemowego

Stablecoiny typu ekosystemowego mogą być emitowane i wykupywane przy użyciu monet ich łańcucha publicznego (z zabezpieczeniem USDT) w stosunku 1:1. Wartość takich stablecoinów jest zabezpieczona wartością całego ekosystemu łańcucha publicznego.

Obecnie tylko Terra's UST i Waves' NUSD zwiększyły swoją podaż w obiegu. W szczególności UST stanowi 96% udziału w rynku.

Źródło: Coingecko, CoinEx Institute

UST jest obecnie prawie tak stabilny jak DAI dzięki szybko rozwijającemu się ekosystemowi. Mimo że został dotknięty tweetami założyciela MakerDAO, cena tylko nieznacznie się wahała, a ani średnia cena, ani wartość w obiegu nie zostały znacząco dotknięte. Waves wypadł źle pod względem stabilności, co może być związane z faktem, że ekosystem protokołu nie jest w pełni rozwinięty i brakuje wystarczającej liczby scenariuszy zastosowań.

Ogólnie rzecz biorąc, głębokość stablecoinów opartych na ekosystemie jest ściśle związana z ich ekosystemem. Zdrowy ekosystem sprzyja silnej stabilności i zwiększa liczbę monet w obiegu.

Źródło: Coingecko, CoinEx Institute

Spośród czterech kategorii, stablecoiny typu ekosystemowego wykazały najwyższy wskaźnik wykorzystania aktywów, ponieważ zabezpieczenie tych monet jest wspierane przez wzrost całego ekosystemu, co oznacza, że maksymalna liczba monet, które można wyemitować, zależy od kapitalizacji rynkowej ekosystemu. Ponadto, siła zarobkowa takich stablecoinów jest również skorelowana z adopcją ich ekosystemu — każda transakcja i wykonanie kontraktu w łańcuchu publicznym przynosi przychody dla ekosystemu.

4. Protokoły stablecoin typu pochodnego

Większość stablecoinów typu pochodnego pozostaje w fazie początkowej pod względem podaży w obiegu lub okresu od emisji. W związku z tym dostępnych jest niewiele ważnych statystyk. Podaż w obiegu agEUR, stablecoina powiązanego z EUR, emitowanego przez Angle Protocol, jest stosunkowo duża w tej kategorii stablecoinów. Ponadto UXD Protocol wyemitował około 10 milionów UXD powiązanych z USD; Hubble Protocol wyemitował około 30 milionów USDH powiązanych z USD. Protokoły te wykorzystują pochodne on-chain do zabezpieczenia kolaterali używanych do emisji swoich stablecoinów i do utrzymania ich wartości zabezpieczonej w USDT na określonym poziomie, co zmniejsza ryzyko likwidacji i stabilizuje kotwiczenie. Na przykład zarówno agEUR, jak i UXD mają wskaźnik wykorzystania aktywów na poziomie 100%, co oznacza, że te stablecoiny mogą być emitowane przy użyciu ich ryzykownych aktywów w stosunku 1:1. Ponadto, ponieważ zabezpieczenie kolaterali emisyjnych wymaga krótkiej sprzedaży kontraktów futures on-chain, znacząca płynność jest wprowadzana na rynek instrumentów pochodnych, co można uznać za kolejne źródło wartości protokołów typu pochodnego.

Preferowana wycena różnych modeli

Zgodnie z naszymi obserwacjami, podaż stablecoinów w obiegu i Fully Diluted Valuation (FDV) tokena zarządzającego nie są znacząco skorelowane, a w pewnych okresach występuje regresja mediany (patrz zdjęcie poniżej). Dlatego uważamy, że (FDV tokena zarządzającego)/(podaż w obiegu) może być skutecznym sposobem oceny zdecentralizowanych protokołów stablecoin. Należy zauważyć, że stablecoiny typu pochodnego nie zostały uwzględnione ze względu na brak dostępnych próbek.

Źródło: Coingecko, CoinEx Institute

Po uśrednieniu wskaźników FDV/podaży dla wszystkich przedziałów, doszliśmy do kilku interesujących wniosków. Po pierwsze, wśród nadmiernie zabezpieczonych stablecoinów, protokoły wykorzystujące aktywa przynoszące odsetki (tj. te o wyższym wskaźniku wykorzystania aktywów) osiągają wyższą kapitalizację rynkową. Nasze drugie spostrzeżenie wskazuje, że rynek stablecoinów różnił się w zależności od ich kategorii: zwykłe protokoły z nadmiernym zabezpieczeniem < protokoły z nadmiernym zabezpieczeniem generujące odsetki ≈ protokoły z częściowym zabezpieczeniem < protokoły typu ekosystemowego. Biorąc pod uwagę nasze rozważania dotyczące stabilności, wskaźnika wykorzystania aktywów i zdolności do generowania zysków, wydaje się właściwe stwierdzenie, że rynek najbardziej koncentruje się na wykorzystaniu aktywów przy ocenie zdecentralizowanych protokołów stablecoinów.

Źródło: Coingecko, CoinEx Institute

*Ten artykuł nie stanowi porady inwestycyjnej

CoinEx Research: Analiza Rynku Zdecentralizowanych Stablecoinów (II)